Dublin Airport

De internationale luchthaven van Dublin is Dublin Airport. Het is tevens de belangrijkste luchthaven van Ierland en ligt 7 kilometer ten zuiden van Dublin en 3 kilometer ten zuiden van de stad Swords. Voor de coronapandemie bezochten jaarlijks meer dan 30 miljoen passagiers de luchthaven en langzaam komt het aantal bezoekers weer op dit niveau. Het is hiermee een van de grotere luchthavens in Europa en zoals aangegeven de belangrijkste luchthaven van Ierland. Op de tweede plek staat Belfast International Airport.

De luchthaven van Dublin staat vooral bekend om het uitgebreide netwerk van korte en middellange vluchten. Deze vluchten worden uitgevoerd door een grote verscheidenheid aan luchtvaartmaatschappijen en uiteraard ook de Ierse luchtvaartmaatschappij Aer Lingus. Dublin Airport is een belangrijke hub voor Air Lingus, maar ook voor Ryanair is het een primaire uitvalsbasis in Europa. 

Op de luchthaven zijn Amerikaanse grenscontrolediensten beschikbaar voor passagiers die naar de VS vliegen. Dit is uitzonderlijk in Europa. Alleen Shannon Airport is een luchthaven in Europa die deze mogelijkheid ook aanbiedt. 

Het ontstaan van de luchthaven begon tijdens de Eerste Wereldoorlog. Collinstown werd geselecteerd als basis voor het Britse Royal Flying Corps wat later werd omgedoopt tot Royal Air Force. In 1919 werd de bouw voltooid. In 1936 werd Air Lingus opgericht en mede daarvoor werd in 1940 de eerste passagiersterminal opgericht. Het terminalgebouw is ontworpen door architect Desmond FitzGerald, de broer van politicus Garret FitzGerald. Ook werden er parkeerplaatsen gemaakt en stroom en verlichting aangelegd. 

Als gevolg van de Tweede Wereldoorlog, die in Ierland bekend stond als The Emergency, waren de diensten op Dublin Airport tot eind 1945 heel erg beperkt. De enige internationale geplande routes in deze tijd waren van Aer Lingus naar Liverpool (en gedurende een bepaalde periode naar Manchester's Barton Aerodrome). Het einde van de oorlog betekende het begin van een grote uitbreiding van de dienstverlening op de luchthaven. Aer Lingus hervatte in november 1945 de Londense dienst naar Croydon. In 1947 startte KLM de eerste Europese vluchten naar Dublin met een dienst naar Amsterdam. In 1948 werden drie nieuwe betonnen landingsbanen voltooid en in 1950  had de luchthaven in totaal 920.000 passagiers verwelkomd.

In de jaren vijftig bleef Dublin Airport zich uitbreiden. Landingsbanen werden verlengt en de terminals werden uitgebreid om nog meer passagiers te kunnen vervoeren. Ook andere luchtvaartmaatschappijen zoals BKS, Sabena en British European Airways gingen vliegen naar en vanaf de luchthaven.

Eind jaren vijfitg begon Aer Lingus met een transatlantische route via Shannon Airport. De huidige terminal werd te klein de North Terminal werd geopend. Oorspronkelijk was het plan dat North Terminal alle Amerikaanse en Europese vluchten zou afhandelen, maar in plaats daarvan werd het de aankomstterminal voor alle passagiers van Dublin Airport, terwijl de oorspronkelijke passagiersterminal werd gebruikt voor vertrekkende vluchten.

In de jaren zestig bleef het aantal vluchten groeien. In het eind van de jaren zestig landen en vertrokken er veel Boeing's 737 en Boeing's 707 van Dublin Airport. Er werden grotere pieren toegevoegd om de grote toestellen te kunnen verwerken. In 1969 verwerkte de luchthaven 1.737.151 passagiers. 

De komst van widebody-vliegtuigen bood kansen en uitdagingen voor de luchtvaart. In 1971 nam Aer Lingus twee nieuwe Boeing 747-vliegtuigen in ontvangst; de eerste arriveerde in maart. Later werd een derde Boeing 747 afgeleverd. Om hieraan het hoofd te bieden, werd in juni 1972 een nieuwe passagiersterminal van 10 miljoen Ierse pond geopend om zes miljoen passagiers per jaar kan verwerken. Dit is nu terminal 1. 

In de jaren tachtig nam de concurrentie toe. Vooral op de route Dublin-Londen. Dit zorgde voor een flinke toename in het aantal passagiers tot meer dan vijf miljoen in 1989. Dit jaar werd ook een nieuwe landingsbaan opgeleverd van 2640 meter en een modern consolecentrum (verkeerstoren) geopend. Ook de jaren erop bleef Dublin Airport groeien tot 5,5 miljoen in 1991. Om de groei te blijven faciliteren werd er een nieuwe Pier gebouwd (Pier C) en werd het oude terminalgebouw uitgebreid (Pier A). Pier D, opgeleverd in oktober 2007, is een speciale opstapplaats voor lage tarieven en biedt 14 snelle standplaatsen en vertrekhekken; deze worden niet bediend door luchtbruggen.

In 1993 was een belangrijke mijlpaal het ondertekenen van een nieuwe bilaterale overeenkomst tussen de Verenigde Staten en Ierland. Hierdoor konden een aantal luchtvaartmaatschappijen rechtstreekse transatlantische diensten van/naar Dublin Airport konden exploiteren in plaats van onderweg te landen op Shannon Airport op de westkust van Ierland. Ooit was Shannon Airport een belangrijke transatlantische tankstop en de oude overeenkomst was bedoeld om de belangen van Shannon Airport te beschermen. Met de komst van moderne vliegtuigen was de tankstop namelijk veel minder nodig. In 2006 werd de 'stopover-status' van Shannon Airport nog verder teruggebracht en in 2008 is het volledig verdwenen.

In het nieuwe millenium nam het aantal vluchten nog verder toe. Mede te danken aan Ierlands 'Celtic Tiger" economy. De sterke economische groei zorgde voor nog meer vluchten van en naar Dublin. Hierbij ging het niet alleen om plezierreizen voor stedentrips, maar vooral om zakenreizigers. Het duurde tot 2009 en 2010 voor er weer een lichte daling in passagiers en vliegbewegingen was. Echter in 2011 en 2012 namen de aantallen alweer toe en in 2013 waren er voor het eerst meer dan 20 miljoen passagiers die gebruik maakte van de luchthaven. 

De huidige terminal 1 is ontworpen om vijf miljoen passagiers per jaar te verwerken. Het oorspronkelijke ontwerp omvatte een extra pier die identiek zou zijn geweest aan Pier B, maar die is er nooit gekomen. De bovenverdieping had oorspronkelijk een parkeergarage moeten worden, maar om veiligheidsredenen zijn dit kantoren gebworden. Momenteel is terminal 1 de thuisbasis van alle luchtvaartmaatschappijen behalve Aer Lingus, American Airlines, Delta Air Lines, El Al, Emirates en United Airlines.

Terminal 2 is een stuk groter en heeft de jaarlijkse capaciteit om 15 miljoen passagiers te verwerken. De terminal is meer dan 75.000 m2 groot. Het is ontworpen door Pascall Watson architects en de totale kosten bedroegen 600 miljoen euro. Vooral Aer Lingus maakt gebruik van deze terminal en heeft hier de hub voor vluchten tussen Europa en de VS. De terminal is tevens de terminal met een Amerikaanse immigratiefaciliteit. 

• Nieuws over Dublin Airport

• Luchtvaart waarschuwt voor passagierslimiet Dublin
• Stroomuitval op Dublin Airport zorgt voor chaos en vertragingen
• Volgend jaar minder passagiers voor Dublin Airport
• Meer dan €3 miljoen aan cocaïne en cannabis in beslag genomen op Dublin Airport
• Chaos op Ierse luchthavens

Vanaf de luchthaven wordt er gevlogen naar een groot aantal luchthavens. Hieronder een overzicht van een aantal populaire bestemmingen.

Internationale luchthavens in de buurt
• Belfast International Airport
• Shannon Airport
• Manchester Airport
• Glasgow International Airport
• Birmingham International Airport